Bez tytułu

chyba jednak nie doroslam. niestety. nikt z moich znajomych i przyjaciol nie wierzyl w moja odmiane. ja teraz tez przestalam w nia wierzyc. nadal tesknie, ale tylko troche. za stanami. nie za czlowiekiem. ech.. zycie to pasmo wyborow... nie ma prostych rozwiazan. nie mozna ciastka zjesc i go miec. jakie to glebokie, hihi!